en 
Productadvies
Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd *
De EU zal de gehele levenscyclus van textiel, van productie tot afval, reguleren. De nieuwe regelgeving is van toepassing op elk merk dat in de EU wordt verkocht, en zolang het in de EU-regio wordt verkocht, ongeacht de herkomst, moet het aan deze wet voldoen. Tegelijkertijd staan de nieuwe wetten van Frankrijk, Duitsland en Nederland op het punt van kracht te worden.
Gebouw van het Europees Parlement, Brussel, België / Bron: Getty Images
01
Zorg voor duurzame regulering van de textielindustrie op wetgevend niveau
EU-regelgeving en nieuwe wetten die in 2023 in verschillende landen van kracht worden, zullen aanzienlijke veranderingen teweegbrengen in de kleding- en schoenenindustrie in Europa.
De EU is al lange tijd toonaangevend op het gebied van duurzaamheidsbeleid en stelt strengere eisen aan mode en textiel. Nu er verschillende wetten in voorbereiding zijn en er naar verwachting dit jaar nieuwe regels en richtlijnen zullen worden ingevoerd, streven landen ernaar de industrie tegen 2030 te herzien in overeenstemming met de algemene strategie voor duurzaam textiel.
“In Europa evolueert de textielindustrie in ieder geval van een tamelijk ongereguleerde of zelfregulerende industrie naar een zeer gereguleerde industrie. Dit is inderdaad een enorme verandering die ons bedrijf misschien nog niet begrijpt of begrijpt, maar deze verandering is gaande.” zei Dirk Vantyghem, directeur-generaal van de European Apparel and Textile Association.
De strategie, die in maart vorig jaar werd gelanceerd, heeft tot doel de vernietiging van fast fashion, textielafval en onverkocht textiel aan te pakken om de industrie in een duurzamere en transparantere richting te sturen.
“Vanuit EU-perspectief zal de mode-industrie over een paar jaar van begin tot eind gereguleerd worden. Ze zal van nul af gaan met weinig duurzaamheidswetgeving die alles omvat, van productie tot ontwerp tot afvalbeheer. Dus hoe kunnen we de komende twee jaar proberen dit allemaal op een efficiënte manier te beheren, zal een wervelwind voor de sector worden”, zegt Rannveig van Iterson, senior duurzaamheidsconsultant bij Ohana Public Affairs.
“Tegen 2030 zullen we een heel, heel ander raamwerk hebben waarin onze bedrijven moeten opereren. Dit zal uiteraard veel veranderingen vereisen in de manier waarop ze communiceren in de hele toeleveringsketen, hoe ze producten etiketteren en meer fundamenteel hoe ze produceren," voegde Vantyghem eraan toe.
In het kader van de textielstrategie zullen in de komende twee tot drie jaar diverse onderling samenhangende wetgevingen op verschillende tijdstippen van kracht worden en zullen er juridisch bindende eisen worden ingevoerd. De EU werkt aan de details van specifieke regelgeving op het gebied van duurzaamheid, circulariteit en ecologisch ontwerp, waarbij in 2023 een aantal belangrijke mijlpalen worden verwacht.
02
Strengere definities van duurzaamheid en nieuwe richtlijnen
Eerder dit jaar zullen naar verwachting met het Substantiating Green Claims-initiatief strengere definities van duurzaamheid en nieuwe richtlijnen worden vrijgegeven. Deze zijn allemaal bedoeld om de meer dan 200 certificeringen en labels die in de EU worden gebruikt te verduidelijken en vereisen dat bedrijven een ecologische voetafdrukbenadering gebruiken om hun marketing te ondersteunen.
In het tweede kwartaal wordt een voorstel voor een kaderrichtlijn afval verwacht over "uitgebreide producentenverantwoordelijkheid (EPR)", recycling en afvalpreventie. Onder EPR betalen bedrijven voor recycling en verwijdering voor elk kledingstuk dat ze verkopen. Tegen 2025 moeten de lidstaten afzonderlijke inzamelingssystemen voor textielafval opzetten.
De verwachting is dat in het vierde kwartaal van dit jaar ook een voorstel over de behandeling van microplastics zal worden gepresenteerd, en dat een nieuwe regelgeving voor afvaltransport, gericht op het stoppen van het dumpen van oude kleding in het Mondiale Zuiden, door het parlement en de lidstaten wordt aangenomen. .
Dit is nog maar het topje van de ijsberg van de industrie die kleding en textiel wil vernieuwen. De Eco-design for Sustainable Products Regulation (ESPR) werd in maart 2022 gepubliceerd en ondergaat momenteel een wetgevingsdebat. Met het oog op duurzaamheid, energieverbruik, recycling, koolstof- en ecologische voetafdruk en digitale productpaspoorten zal het inzicht geven in de inkoop en productie van kleding in overeenstemming met strikte rapportagevereisten.
Valerie Boiten, senior beleidsmanager bij de Ellen MacArthur Foundation, zei: "ESPR is waarschijnlijk de meest impactvolle wetgeving in termen van regelgevingsimplicaties op productniveau, omdat het de normen zal bepalen waaraan sommige producten moeten voldoen, anders kunnen ze niet in de toekomst worden verkocht." de interne markt van de EU.
03
Ongeacht de herkomst is het onderworpen aan de EU-regelgeving
De nieuwe regelgeving van de EU zal van toepassing zijn op elk merk dat in de EU wordt verkocht, ongeacht de herkomst ervan. Zolang het waar dan ook in de EU wordt verkocht, moeten bedrijven aan de wet voldoen. Elk jaar worden er ongeveer 250 miljard kledingstukken in de EU geïmporteerd, van sokken tot jurken en meer. Gehoopt wordt dat het toepassen van deze normen bij de oorsprong van producten fabrikanten en leveranciers over de hele wereld zal helpen strengere milieunormen te accepteren en af te dwingen. Maar hoe dit kan worden afgedwongen, vooral voor postorderkleding van populaire fast-fashion-websites en -apps, moet nog worden onderzocht.
“Er komen grote veranderingen aan en het maakt ons bedrijf ongerust. Maar we hebben gezegd dat als dit nieuwe regelgevingskader goed is, het onze sector zelfs kan helpen duurzamer te worden en concurrerend te blijven”, aldus Vantyghem. "Als deze regelgeving alleen van toepassing is op Europa en andere landen niet, kan dit Europese bedrijven in het nadeel brengen." We moeten heel erg oppassen dat we de Europese industrie niet wegvagen door het gelijke speelveld volledig te laten verdwijnen. ”
Nu de wetgeving in aantocht is, is de wens van de EU om de textielindustrie te ontwrichten echter duidelijk, en veel merken brengen al veranderingen aan, zei Boiten: “We hoeven niet tot 2030 te wachten om de industrie te zien veranderen; bedrijven implementeren oplossingen. .. Het is beter voorbereid te zijn dan stil te zitten.
04
EU-landen als Duitsland, Frankrijk en Nederland ondernemen al actie
In Nederland zal naar verwachting op 7 juli een nieuwe EPR-wet van kracht worden voor kleding en huishoudtextiel. De nieuwe wet schrijft een ‘de vervuiler betaalt’-aanpak voor, waarbij producenten en importeurs van producten op de Nederlandse markt verantwoordelijk zijn voor de gehele levenscyclus van de producten die ze in het land verkopen, met name om grote modeketens de kosten van het verzamelen en weggooien van hun kleding te laten dragen, in plaats van de stad extra lasten te bezorgen. Bedrijven betalen voor elk stuk product dat naar een afzonderlijk inzamelingssysteem gaat en moeten voldoen aan de doelstellingen van hergebruik, herverwerking en recycling van kleding. Het doel is om het gebruik van primaire grondstoffen met 1 te halveren en in 2030 over te gaan naar een circulaire economie. Tegen die tijd zal de helft van de kleding op de markt uit gerecyclede materialen moeten bestaan en streeft de overheid naar nul textiel. afval. Details zijn nog niet definitief, maar vroege discussies schatten het bedrag tussen de 2050,0 en 10,0 cent per kledingstuk.
In 2007 introduceerde Frankrijk het concept van uitgebreide producentenverantwoordelijkheid voor textielproducten, huishoudlinnen en schoenen, maar het land wordt nu strenger. Op 1 januari werd een reeks nieuwe regelgeving inzake milieunormen voor kleding en schoeisel van kracht onder de anti-afval- en circulaire economiewet van het land. Onderdeel hiervan is het nieuwe ‘digitale paspoort’, dat specifieke informatie biedt over de productie en materialen in elke stap van de toeleveringsketen, evenals de echte recycleerbaarheid van kleding en schoenen. In 1 zal het gevolgen hebben voor grote merken met een omzet van ruim 2023 miljoen euro en 5000.25000 verkochte producten in Frankrijk, met een gefaseerde uitbreiding naar kleinere bedrijven.
De wet definieert ook duidelijk de term ‘recyclebaar’, waarbij elke dubbelzinnigheid wordt weggenomen die daadwerkelijk kan worden gedaan met de huidige inzameling, sortering, technologie en schaal, en wordt geprobeerd de mythe te doorbreken dat wat consumenten in de winkelbakken stoppen, daadwerkelijk kan worden omgezet in nieuwe kleding of kleding. T-shirts. Als gevolg hiervan zal het woord schaars zijn, omdat volgens de nieuwe definitie de meeste kleding niet kan worden gerecycled.
Delen van de wet gaan ook over groen wassen en zijn van toepassing op alle merken, ongeacht de grootte. Alle claims dat het product ‘milieuvriendelijk’, ‘biologisch afbreekbaar’ is, of enige andere soortgelijke milieuclaim, zullen ophouden te bestaan. Al deze verpakkingen moeten uiterlijk 1 januari uit de schappen, websites en productbrochures zijn verwijderd. Boetes variëren van € 1,15 tot 000% van de jaaromzet en kunnen worden verhoogd tot 10% van de advertentiekosten voor misleidende claims, afhankelijk van de overtreding.
'Koolstofneutraal', 'nul koolstof' en andere soortgelijke termen vallen ook onder nieuwe regelgeving, met boetes tot € 10,<>.
In Duitsland is op 1 januari de Supply Chain Due Diligence Act van kracht geworden, en bedrijven zijn nu verantwoordelijk voor hun gehele toeleveringsketen, van de inkoop van componenten tot hoe en waar producten worden geproduceerd. Dit is een groot probleem, en de nieuwe wet is van toepassing op de mensenrechten en de gevolgen voor het milieu, met als doel kinder- en slavenarbeid aan te pakken, evenals bodemvernietiging, waterverspilling en vervuiling in productielanden. Vanaf 1 januari zal elk bedrijf dat in Duitsland actief is met meer dan 1,1 werknemers verplicht zijn om te rapporteren, en tegen 3000 zal deze drempel verlaagd worden naar 2024.1000 werknemers. Voor grote merken zijn de straffen hier streng, met boetes die kunnen oplopen tot 2% van hun jaarinkomen.
