Waarschuwing voor een grote herschikking! De plasticrecyclingindustrie nadert haar ‘verstikkingspunt’

De 4e China International Plastics Chemical Recycling and Regeneration Conference

25-26 maart 2026

Op 2 december 2025 hield de Plastics Recycling Branch van de China Synthetic Resin Association het "2026 Symposium over de bedrijfssituatie van de Plastics Recycling Industry." Op dit cruciale moment tussen de afsluiting van het 14e Vijfjarenplan en de start van het 15e Vijfjarenplan, waarin meerdere uitdagingen werden geconfronteerd, zoals dalende grondstoffenprijzen, stijgende kosten, een complexe internationale situatie en een afnemende vraag stroomafwaarts, kwamen meer dan 500 ondernemers en experts uit de industrie online bijeen om gezamenlijk de situatie te analyseren, moeilijkheden te delen en oplossingen te verkennen.

1 — Bitter koude wind: winstmarges bijna verdwenen

De geïntensiveerde concurrentie op de markt is het voornaamste effect. De enorme uitbreiding van de petrochemische en steenkoolchemische industrie heeft de prijzen van nieuwe materialen op historisch lage niveaus gehouden, waardoor het toch al magere kostenvoordeel en de winstmarges van gerecycleerde kunststoffen ernstig onder druk kwamen te staan. De prijzen voor sommige producten zijn nu lager dan die voor nieuwe materialen, waardoor bedrijven in een vicieuze cirkel terechtkomen waarin "het aannemen van bestellingen resulteert in schamele winsten of zelfs verliezen, terwijl het niet aannemen van bestellingen stagnatie betekent."

De stijgende rigide kosten verergeren de situatie nog verder. Hoge inzamelings-, sorteer- en schoonmaakkosten, gekoppeld aan een scherpe daling van het aantal bestellingen verderop in de keten, hebben de inkoopprijzen voortdurend onder druk gezet, waardoor de hele industriële keten een rilling kreeg. Tegelijkertijd krimpt de downstream-vraag structureel. De verplaatsing van de productie heeft geleid tot een afname van de vraag naar basisgrondstoffen, en onder invloed van het binnenlandse economische klimaat hebben grote klanten een extreem sterke onderhandelingsmacht, waardoor de overlevingsruimte van kleine en middelgrote ondernemingen ernstig wordt beknot.

2 – Paniek verspreidt zich: ondernemers spreken over ‘leven of dood’

"Dit betreft het leven of de dood van mijn bedrijf." Deze verklaring op het symposium verwoordde de gevoelens van veel aanwezigen. Het gevoel van crisis en onzekerheid binnen de sector staat op een ongekend hoog niveau.

Paniek 1: De ‘guerrillastrijdkrachten’ zijn in aantal groter dan de ‘staf’. Slecht geld verdrijft goed. Talrijke ongereguleerde kleine werkplaatsen werken met extreem lage milieu-, arbeids- en vrijwel nulbelastingkosten, waardoor het voor bedrijven die zich aan de regels houden onmogelijk is om te concurreren. In sommige nichesectoren kan de ongereguleerde productiecapaciteit een derde van de totale capaciteit uitmaken, waardoor de marktorde ernstig wordt verstoord.

Paniek 2: De geschiedenis herhaalt zich, de industrie ondergaat een dramatische consolidatie. De huidige hachelijke situatie en het consolidatietraject van de kunststofrecyclingindustrie zijn vergelijkbaar met het ontwikkelingstraject van de loodzuuraccu-industrie van de afgelopen twintig jaar: van duizenden bedrijven naar niet meer dan 50, waarbij 80% van de productiecapaciteit geconcentreerd is bij toonaangevende ondernemingen. De aanwezigen waren van mening dat een drastische en onvermijdelijke herschikking van de sector op handen is, die uiteindelijk zal leiden tot een nieuw industrieel ecosysteem waarin "een paar toonaangevende bedrijven de overgrote meerderheid van het marktaandeel innemen, terwijl een groep onderscheidende ondersteunende bedrijven zich in synergie ontwikkelt."

Paniek 3: Beleidsondersteuning 'Veel gedoe om niets.' De sector is over het algemeen teleurgesteld en gefrustreerd door de trage implementatie van beleid. Het kernprobleem is het ontbreken van verplichte eisen voor het aandeel gerecyclede materialen dat wordt toegevoegd, waardoor een echte stijging van de marktvraag wordt voorkomen. De vereniging onthulde ook dat belangrijke beleidsdocumenten ‘verplicht’ hebben vervangen door ‘aangemoedigd’, waardoor de sector zich machteloos voelt over het vertrouwen op beleid om de vraag te stimuleren.

3 — Transformatiepaden: drie richtingen die de toekomstige overlevingskaart van de industrie schetsen

Ondanks de ernstige uitdagingen wezen de inzichten en praktijken die uit de conferentie naar voren kwamen de industrie op verkenbare doorbraken, waarbij meerdere wegen naar de toekomst werden geschetst.

Pad één: verticale integratie, het bouwen van een gesloten slotgracht. Er werd herhaaldelijk melding gemaakt van een succesvol bedrijfsmodel: bedrijven die een complete industriële keten opzetten, van mondiale recyclingnetwerken tot verfijnde verwerking en de productie van consumptiegoederen met een hoge toegevoegde waarde. De kern van dit model is om verder te gaan dan zichzelf te positioneren als leverancier van primaire grondstoffen en in plaats daarvan, door het produceren van eindmerkproducten (zoals bouwmaterialen en woninginrichting), volledig te ontsnappen aan de ‘rode oceaan’ van directe prijsconcurrentie met nieuwe materialen.

Pad twee: technologiegedreven, nieuwe wegen met toegevoegde waarde openen Voor de meeste bedrijven is de verschuiving naar hightechbarrières van cruciaal belang. De focus ligt op twee grenzen: ten eerste, het omzetten van laagwaardig gemengd afvalplastic in basischemicaliën door middel van chemische recycling; en ten tweede diepgaande zuiveringstechnologieën voor specifieke categorieën (zoals PP). Deze doorbraken kunnen kwaliteitssprongen bewerkstelligen en unieke winstmarges creëren.

Pad drie: ecologische samenwerking, van individuele inspanningen naar een industriële gemeenschap. Geconfronteerd met systemische uitdagingen is de industrie van mening dat zij moet overschakelen van ‘individuele inspanningen’ naar ‘samenwerkingsoperaties’. Door ketenallianties in de industrie op te bouwen en hulpbronnen, faciliteiten en markten te delen, kan een grootschalige en gestandaardiseerde clusterkracht worden gevormd om gezamenlijk de kosten te verlagen, de vraag te ontwikkelen en de algehele veerkracht te vergroten.

4 — Kernconsensus: het stimuleren van systemische waardeherwaardering

De fundamentele ommekeer voor de sector hangt af van veranderingen in de externe systeemomgeving, wat tijdens de bijeenkomst de sterkste oproep is geworden.

Primaire consensus: beleid is de ‘vraagmotor’. De hele industrie moet dringend aandringen op de uitgifte op nationaal niveau van ‘verplichte gebruiksratio’s’ en een duidelijk tijdschema. Duidelijke regelgeving is de sleutel tot het creëren van een stabiele binnenlandse vraag en het stimuleren van investeringen; de welvaart van de EU-markt heeft dit traject bevestigd. Brancheorganisaties zullen actief frontliniestemmen verzamelen om de beleidsimplementatie te bevorderen.

Kernrichting: Direct geld verdienen met 'groene' prestaties. Het in geld uitdrukken van de CO2-reductiewaarde van gerecyclede kunststoffen is de sleutel tot het bouwen van een nieuwe winstpijler voor de industrie. Het is duidelijk dat relevante methodologieën voor CO2-reductie het goedkeuringsproces zijn ingegaan, en dat grote staatsbedrijven leiding geven aan de constructie van een boekhoud- en handelssysteem voor de CO2-voetafdruk op sectorniveau. In de toekomst zullen milieubijdragen zich rechtstreeks vertalen in "groene inkomsten" voor ondernemingen.

Realistische keuze: integratie in mondiale en toonaangevende toeleveringsketens. Mondiaal opereren is een belangrijke optie geworden voor het diversifiëren van risico's en het ontdekken van ondergewaardeerde kansen. Ondertussen investeren downstream petrochemische giganten en merkeigenaren actief in de circulaire economie, wat ongekende strategische samenwerkingsmogelijkheden biedt voor recyclingbedrijven. Integratie in de groene toeleveringsketen door middel van technologische samenwerking of capaciteitsbinding kan orders, financiering en een springplank voor upgrades veiligstellen.

5 — Associatieacties: vroegtijdige waarschuwing, analyse en promotie.

Geconfronteerd met uitdagingen in de sector neemt de vereniging actieve maatregelen:

Consensus opbouwen en frontliniestemmen overbrengen: Het houden van industriële symposia om gegevens uit de praktijk te verzamelen, krachtige beleidsaanbevelingen te formuleren en dringende eisen voor verandering aan de nationale ministeries over te brengen.

Casestudies analyseren om overlevingspaden te verkennen: De bijeenkomst concentreerde zich op het bespreken van verschillende overlevingsstrategieën, waaronder integratie, technologische doorbraken en overzeese expansie. De vereniging zal effectieve benaderingen blijven onderzoeken en promoten om bedrijven te helpen door economische cycli te navigeren.

Empowerment met tools om de efficiëntie van de sector te verbeteren: De vereniging maakt gebruik van technologische hulpmiddelen om een sectorkennisbasis en ontwerpondersteuningsplatform op te bouwen, met als doel de operationele en innovatiekosten voor bedrijven te verlagen door middel van digitalisering.